Στο άρθρο της εφημερίδας "Καθημερινή" της 18/04/2010 ("Το τίμημα της χρυσής δραχμής"), χωρεί, νομίζω, μια ουσιώδης συμπληρωματική διευκρίνηση. Μια συνέπεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που άρχισε το 1929 υπήρξε και η προϊούσα απορρύθμιση των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Όπως ήταν φυσικό, στη δίνη των μεταβολών παρεσύρθη και η δραχμή με σοβαρές απώλειες. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του Ελευθερίου Βενιζέλου για τη διατήρηση του κανόνα του χρυσού (εναλλάξ μέσω σύνδεσης με την αγγλική λίρα και το δολάριο) και την αντίθετη εισήγηση του Κυριάκου Βαρβαρέσου, οικονομικού συμβούλου τότε της προσφάτως ιδρυθείσας Τραπέζης της Ελλάδος. Ο Βενιζέλος, πεισθείς τελικά, τον κάλεσε να αναλάβει το Υπουργείο των Οικονομικών.
Ο αείμνηστος Κυριάκος Βαρβαρέσος, δια βίου "μάχιμος" οικονομολόγος στις επάλξεις ζωτικών συμφερόντων του έθνους, υπήρξε ο ιθύνων νους και αρχιτέκτων των θεμελιακών αλλαγών της οικονομικής πολιτικής, οι οποίες όπως καταλήγει το άρθρο της Καθημερινής, "σήμαναν την αρχή της οικονομικής αναγέννησης". Θα πρόσθετα: και συνέβαλαν αποφασιστικά στην ετοιμότητα της χώρας μας στον στρατιωτικό θρίαμβο στα βουνά της Αλβανίας και την ηρωική αντίσταση στα οχυρά της Μακεδονίας (Ρούπελ) το 1941. Τις υπέρτατες αυτές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας.
